معنی سپاه دوست - جستجوی لغت در جدول جو

سپاه دوست

لغت نامه دهخدا

کسی که پوست بدنش سیاه باشد، آنکه از نژاد سیاه باشد

بخیل، ممسک، خسیس، فرومایه
شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، نامیمون، نامبارک، بدیمن، بدشگون، نحس، نافرّخ، شمال، شنار، سبز پا، مشوم، میشوم، بداغر، مرخشه، سبز قدم، مشئوم، تخجّم، منحوس، خشک پی، پاسبز، بدقدم

بخیل، ممسک، خسیس، فرومایه
شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، نامِیمون، نامُبارَک، بَدیُمن، بَدشُگون، نَحس، نافَرُّخ، شِمال، شَنار، سَبز پا، مَشوم، مَیشوم، بَداُغُر، مَرَخشِه، سَبز قَدَم، مَشئوم، تَخَجُّم، مَنحوس، خُشک پِی، پاسَبز، بَدقَدَم

فرهنگ فارسی عمید

سیاه پوست

آنکه رنگ پوست بدنش سیاه باشد، مقابل سفیدپوست، (فرهنگ فارسی معین) : و رنگ سیاه پوستان و هرچه ایشان رابدین صفت آفریده است ... (مجمل التواریخ و القصص)

لغت نامه دهخدا

سیاه دست

(دَ)

بخیل. (غیاث اللغات). کنایه از مردم بخیل و رذل و ممسک. (برهان) ، کنایه از نحس و شوم. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شاه دوست

دوست دارندۀ شاه، محب شاه، محب سلطان

لغت نامه دهخدا